Prywatnie jestem prawie zawsze zadowoloną z męża żoną ;)) oraz mamą dwójki dzieci. Mam zdecydowanie artystyczną duszę, ponieważ w życiu pochłaniają mnie różne dziedziny sztuki i bardzo się w nich odnajduję. Z wykształcenia jestem pedagogiem, jak również nauczycielem praktykiem- przez wiele lat pracowałam z dziećmi w różnym wieku. Ukończyłam cztery kierunki studiów m. in. psychologiczno – pedagogiczne oraz sztukę, co dzisiaj bardzo przydaje mi się w pracy fotografa rodzinnego:) Posiadam też liczne kursy i warsztaty w zakresie pracy z dziećmi i dorosłymi.

Fotografia budzi we mnie olbrzymie emocje – piękne, prawdziwe, dobre. To, co ja widzę w tej dziedzinie sztuki, to przede wszystkim możliwość ofiarowania czystej radości. To możliwość schwytania pięknego motyla. Mogę jednym ruchem palca uchwycić moment, który już nigdy się nie powtórzy, który we wspomnieniach, dzięki zdjęciu, będzie ożywał miłością, czułością, rozczuleniem, będzie nam ogrzewał serca, dodawał otuchy w trudnych chwilach, zbliżał do siebie. Nie bez podstaw ktoś kiedyś porównał chwile do motyli – delikatnych, kruchych, pięknych, nieuchwytnych.  Wierzę, że czasem jeden gest, jedno słowo, dotyk lub spojrzenie może odmienić życie. Wierzę, że piękne wspomnienia mają moc – dają siłę, nadzieję, uzdrawiają, pomagają przebrnąć przez cienie życia, przypominają jak jesteśmy ważni i kochani. Każdy powinien mieć dla siebie fotografię z taką mocą. I moim właśnie zadaniem jest ofiarowanie jej innym.